Kamermuziek '25/'26
Dit concert is al geweest. Bekijk hieronder de serie Kamermuziek '25/'26:
- Marigold Piano Quartet - 22 november 2025
- Delta Piano Trio, Vera Kooper, Gerard Spronk en Nuala McKenna - 7 februari 2026
- Quirine Viersen, Maria Milstein en Elisa Karen Tavenier - 28 februari 2026
- Paloma Kouider, Louis Rodde en Annelien van Wauwe - 11 april 2026
Programma:
Schubert - Sonatina in D, op. 137, nr. 1
Prokofjev - Vioolsonate nr. 1 in f, op. 80
R. Strauss - Vioolsonate in Es, op. 18
"Muziek zegt zoveel meer dan woorden"
“Sinds anderhalf jaar speel ik op de ‘Mlynarski’-Stradivarius, ooit bespeeld door de Poolse violist Emil Mlynarski. Die viool bezit een prachtige ronde en diepe klank, heeft een groot bereik. En ik ontdek continu nieuwe kleuren en mogelijkheden."
(Lees het interview met Simone Lamsma.)
Hoe Schuberts Sonate een 'Sonatine' werd
Zoals zoveel van Schuberts muziek bleef zijn Vioolsonate in D, D 384 decennialang in de bureaula liggen. Pas in 1836, acht jaar na de dood van de componist, zag uitgever Anton Diabelli brood in de uitgave van dit stuk samen met twee andere vioolsonates uit 1816. Dat hij ze tegen Schuberts wens als ‘Sonatines’ op de markt bracht, had niets met de kwaliteit van de muziek te maken. De betiteling ‘sonatine’ diende louter marketingdoeleinden: het bleken aantrekkelijke stukken voor ontwikkelde muziekliefhebbers in het negentiende-eeuwse Wenen. Simone Lamsma laat horen dat Schuberts vioolsonate inderdaad serieuze kamermuziek is.
Prokofjevs oorlogssonate
Prokofjev begon zijn 'Eerste Vioolsonate', op. 80 in 1938. Op dat moment werd de Sovjet-Unie geteisterd door de culturele zuiveringen onder Jozef Stalin en verdwenen veel van Prokofjevs vrienden en collega’s naar de werkkampen van de goelag. Het werk aan deze vioolsonate kostte Prokofjev veel moeite. Pas acht jaar later, in 1946, voltooide hij het werk. Prokofjev onderkende het sombere karakter van het werk en omschreef passages in het eerste en laatste deel als "de wind die over een begraafplaats waait”.
Richard Strauss' Vioolsonate
Richard Strauss is vooral bekend als componist van filmmuziek-achtige orkestwerken. Zelfs in zijn kamermuziek is dat terug te horen. Symfonisch en voor de musici veeleisend is zijn Vioolsonate, waarin al vleugjes van 'Ein Heldenleben' en 'Till Eulenspiegel' te horen zijn. Maar los van alle virtuositeit is de Vioolsonate vooral romantische kamermuziek. Richard Strauss componeerde het stuk toen hij verliefd was op zangeres Pauline de Ahna, die later ook zijn echtgenote werd. Zou dat de jeugdige energie van de snellere delen verklaren? In het langzame middendeel laat Strauss de viool vooral zingen. Het doet denken aan Mendelssohns beroemde 'Lieder ohne Worte'. Strauss zelf was zo enthousiast over dit deel, dat hij het later ook nog als zelfstandig stuk liet uitgeven, dan getiteld 'Improvisation'.Beluister Simone Lamsma in het programma 'Zomergasten' met Jaap van Zweden.
piano viool Bösendorfer Imperial 290 Kamermuziek kleine bezetting Richard Strauss Sergej Prokofjev Franz Schubert vioolsonates vioolrecital
